اسلام تسکت

پیامبر اکرم(ص) بارها با اعلام عبارت «صَلُّوا کَمَا رَأَیْتُمُونِی‏ أُصَلِّی»؛[1] (نماز خودتان را آن‌گونه بخوانید که من می‌خوانم) اجزاء نماز را برای مردم تبیین کرده که گزارش‌های آن در منابع تاریخی و حدیثی فریقین وجود دارد.[2]همچنین در منابع روایی، شیوه نماز خواندن امامان(ع) نقل شده است.[3] به عنوان نمونه، گزارشی وجود دارد که امام صادق(ع) بهترین شیوه برای خواندن نماز را به یکی از یاران خویش آموزش می‌دهد:ابراهیم بن هاشم از حماد بن عیسى گفت: روزى امام صادق(ع) به من فرمود: «اى حماد! آیا می‌توانى خوب نماز بخوانى؟به امام عرض کردم: سرورم! کتاب حریز درباره نماز را در حافظه‌ام دارم.حضرت فرمود: «عیبى ندارد، اکنون برخیز و نماز بخوان».حماد می‌گوید: در برابر حضرت بپاخاستم و رو به قبله نمازم را آغاز کردم. سپس به رکوع رفته و سجده کردم. امام فرمود: «اى حماد! نیکو نماز نمی‌خوانى! زیبا نیست که فردى از شما شصت یا هفتاد سال سن داشته باشد و یک نماز با آداب و حدود کامل نخواند!».حماد می‌گوید: در خود احساس خوارى کردم و به امام گفتم: فدایت شوم، نماز را به من بیاموز. پس امام برخاست، رو به قبله ایستاد و هر دو دستش را بر روى ران خویش نهاد، در حالی‌که انگشتانش را بسته‏ بود و دو پاى خود را نزدیک هم قرار داد به گونه‌اى که بین دو پایش به اندازه سه انگشت باز فاصله بود و انگشتان پا را رو به قبله داشت و آنها را از , ...ادامه مطلب

تبدیل نام به خودی خود اشکالی نداشته و سرنوشت را تغییر نمی‌دهد، اما فرضهای مختلفی در آن متصور است: 1 . یک نام - به ویژه نامهایی که دلالت بر شرک کرده و یا یادآور افراد ضد دین هستند - به نامی بهتر تبدیل شود که این کاری پسندیده است. این تغییر نام چون در راستای رضای پروردگار است، می‌تواند مسیر زندگی فرد را در جهت مثبت تغییر دهد. 2 . یک نام به نامی مشابه از لحاظ ارزش تبدیل شود که کاری مباح است. 3. یک نام نیک به نامی ضد دینی تبدیل شود که حرام خواهد بود و طبیعتاً هر عمل حرامی می‌تواند در سرنوشت انسان تأثیر منفی بگذارد. 4 .  یک نام نیک به نامی دیگر که از لحاظ ارزشی پایین‌تر بوده اما نامی مغایر با ارزشهای دینی نیست تبدیل شود که در صورتی که توهین به نام اول نباشد، نمی‌توا,معصومانع,سرنوشتش ...ادامه مطلب

مسجد حریم خصوصی - عبادی مسلمانان بوده و حرمت آن باید توسط جوامع غیر مسلمان نیز پاس داشته شود؛ بر این اساس بیشتر مراجع تقلید، ورود کفار به مساجد و حرم‌ امامان معصوم(ع) را جایز ندانسته‌اند، ولی برخی از فقها[1] معتقدند، اگر ورود آنها خالی از هر گونه اهانت و دارای آثار مثبتی برای اسلام و مسلمین باشد، اش, ...ادامه مطلب

خداوند در این آیه شریفه به دو چیز؛ یعنی فعل خود و ذات خود سوگند یاد فرموده است:[1] ‏«وَ السَّماءِ وَ ما بَناها»؛[2]‏ «و قسم به آسمان و کسى که آسمان را بنا کرده است». چنین سوگندی اشتباه نیست؛ زیرا متکلم در مقام خطاب، می‌تواند در مورد خودش نیز از لفظ غائب استفاده کند و این یکی از ویژگی‌های بلاغی بوده و نیز بیانگر مطالبی؛ مانند توحید افعالی است؛ یعنی اصل خلقت آسمان با آن عظمت خیره کننده از شگفتی‌هاى بزرگ خلقت است، و بناء و پیدایش این همه کواکب و اجرام آسمانى و نظامات حاکم بر آنها شگفتى دیگر، و از آن مهم‌تر خالق این آسمان است.ناگفته نماند که؛ هر چند «ما» د,والسماء والطارق,والسماء وما بناها ...ادامه مطلب

برای روشن شدن این موضوع توجه به دو نکته ضروری است:1. مستحبات بر معصومان(ع) نیز مستحب است؛ یعنی واجب نیست و می‌توانند ترک کنند؛ چنان‌که مکروهات نیز بر آنان مکروه است و حرام نیست و می‌توانند انجام دهند. به بیان دیگر، تمام مکلّفانی که شرط تکلیف را داشته باشند، نسبت به احکام شرعی با هم مساوی هستند. از این جهت، هیچ تفاوتی میان مکلفان وجود ندارد، مگر این‌که کسی شرط تکلیف را نداشته باشد و یا مطابق با حکم ثانویه مانند ضرورت، حکمی از وی برداشته شود، و یا این‌که نصّ خاص و قطعی نسبت به کسی وجود داشته باشد که وی را نسبت به حکمی استثناء کرده باشد، یا حکمی مضاعف را بر او تکلیف کرده باشد؛ مانند این‌که گفته شده که برخی از مستحبات؛ مانند نماز شب بر پیامبر(ص) واجب بوده است.[1]2. معصومان(ع) از آن جهت که پیشوا و الگو برای افراد جامعه هستند، علاوه بر انجام واجبات و ترک محرمات، باید نسبت به انجام مستحبات و ترک مکروهات نیز اهتمام داشته باشند؛[2] اما از آن‌جا که اولاً: انجام تمام مستحبات امکان‌پذیر نیست و ترک تمام مکروهات گاهی مستلزم عسر و حرج می‌شود؛ و ثانیاً: معصومان(ع) نیز باید مسئله اهم و مهم را در نظر بگیرند و رعایت کنند؛ و گاهی انجام مستحبی موجب ترک تکلیف مهم‌تر می‌شود؛ و یا ترک مکروهی مستلزم از دست دادن مصلحت برتر می‌شود؛ از این‌رو آنچه در مورد انجام مستحبات و ترک مکروهات نسبت به معصومان(ع) می‌توان گفت این است که: معصومان(ع) تا آن‌جا که ممکن است باید به مستحبات عمل کرده و مکروهات را ترک کنند. به همین جهت در منابع روایی مواردی نقل شده است که برخی از ائمه گاهی مکروهی را انجام می‌دادند؛ به عنوان نمونه با این‌که خوابیدن خواب بین الطلوعین کراهت دارد؛[3] معمر بن خلاد می‌گوید: «امام رضا(ع) براى کارى به دنبال من فرستاد. وقتى به حضور امام(ع) رسیدم، فرمود: برو، فردا بیا! و پیش از آفتاب نیا! چرا که من پس از نماز صبح می‌خوابم».‌[4] [1]. ر. ک: طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏6، ص 670 - 671، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش. [3]. شیخ طوسی، ابو جعفر محمد بن حسن، الاستبصار فیما اختلف من الأخبار، ج ‏1، ص 350، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1390ق. This entry passed through the Full-Text RSS service - if this is your content and you're reading it on someone else's site, p, ...ادامه مطلب