یکی از شرایط کمال نماز، داشتن حضور قلب است. اهمیت این موضوع به اندازهای است که اگر نمازگزاری نمازش را بدون حضور قلب بخواند- حتی اگر نیازی به اعاده نماز نداشته باشد – اما خدا این نمازش را در واقع قبول نمیکند.[1] و اگر کسی بخشی از نمازش حضور قلب داشته باشد و بخش دیگری از آن را بدون حضور قلب بخواند، فقط همان مقداری که با حضور قلب خوانده شده مورد قبول قرار میگیرد،[2] و فقط به همان مقداری که حضور قلب دارد، از نمازش بهره میبرد.[3] حال اگر کسی به طور عمد با هر عملی چه به جد و چه شوخی، موجب سلب حضور قلب از نمازگزاری شود و یا آنکه خود نمازگزار در نمازش به شیوهای عمل کند که حضور قلب خودش خدشهدار شود، موجب میشود که حداقل به بخشی از نماز او یا دیگران آسیب برسد که طبیعتاً موجب نارضایتی خدا خواهد شد.
[1]. «وَ لَا یَقْبَلُ اللَّهُ صَلَاةَ عَبْدٍ لَا یَحْضُرُ قَلْبُهُ مَعَ بَدَنِه»؛ برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین، ج 1، ص 261، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق.
[2]. «إنّ العَبدَ لَیُصَلِّی الصَّلاةَ لا یُکتَبُ لَهُ سُدسُها ولاعُشرُها، وإنّما یُکتَبُ لِلعَبدِ مِن صَلاتِهِ ما عَقَلَ مِنها»؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 81، ص 249، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، چاپ اول، 1410ق.
[3]. «وَ إِنَّمَا لِلْعَبْدِ مِنْ صَلَاتِهِ مَا أَقْبَلَ عَلَیْهِ مِنْهَا بِقَلْبِه»؛ شیخ صدوق، خصال، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 613، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1362ش.
اسلام تسکت...
ما را در سایت اسلام تسکت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان islamtext بازدید : 198 تاريخ : شنبه 7 بهمن 1396 ساعت: 20:08