کلمه «رسوله» در آیه «أَنَّ اللهَ بَرِیءٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ وَ رَسُولُهُ»،[1] به علت عطف به محل «أَنَّ اللهَ» که مبتدا است، مرفوع خوانده میشود.[2] ولی در صورتی که «رسوله» را منصوب بخوانیم، آنگاه باید آنرا عطف به لفظ «الله» دانست که تغییری در معنا ایجاد نشده و باز همان معنای سابق را افاده میکند.
به عبارتی «رسوله» در قرائت نصب، عطف به لفظ بوده و در قرائت رفع، عطف به معناست و در نهایت، هر دو دارای یک مفهوم و معنا میباشند، اما اگر «رسوله» را با اعراب جر بخوانیم، تغییری اساسی در معنا رخ خواهد دارد که مطمئناً مورد نظر قرآن نیست.
[1]. توبه، 3.
[2]. درویش، محیى الدین، إعراب القرآن و بیانه، ج 4، ص 52، سوریه، دارالارشاد، چاپ چهارم، 1415ق.
اسلام تسکت...
ما را در سایت اسلام تسکت دنبال می کنید
برچسب : المشرکین,«رسولُه», نویسنده : کاوه محمدزادگان islamtext بازدید : 162 تاريخ : سه شنبه 18 مهر 1396 ساعت: 10:36