«استصحاب سببی»، در مقابل «استصحاب مسببی»؛ به معنای استصحابی است که موجب از بین رفتن شک در مستصحب استصحاب دیگر میشود. به بیان دیگر، هرگاه جریان استصحاب در چیزی معین، باعث منتفی شدن شک در استصحاب دیگر گردد، شک در استصحاب اولی را «شک سببی» و شک در استصحاب دومی را «شک مسببی» میگویند، و استصحاب در مورد اول را «استصحاب سببی» و در مورد دوم را «استصحاب مسببی» مینامند؛ به عنوان مثال، هرگاه شخصی لباس نجس را با آب قلیل بشوید و سپس شک کند، آن آبی که در سابق پاک بود، آیا هنگام شستن لباس، نجس شده یا نه؟ تا در صورتی که آب مورد نظر قبل از شستن لباس، نجس شده، لباس هم نجس باشد و اگر آن آب بر طهارت سابقش باقی مانده باشد، لباس هم پاک باشد.
در اینجا شخص با اجرای استصحاب طهارت در آب، حکم به طهارت لباس مینماید.
[1]
[1]. ر.ک: ولائی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، تهران، نشر نی، چاپ اول، 1374ش.
This article passed through the Full- - , .
Recommended article: The Guardian's Summary of Julian Assange's Interview Went Viral and Was Completely False.
اسلام تسکت...
ما را در سایت اسلام تسکت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان islamtext بازدید : 195 تاريخ : يکشنبه 12 دی 1395 ساعت: 9:29