حدیث موثّق، حدیثى است که راویان آن به رغم فساد و انحراف اعتقادى، -مانند واقفى بودن- یا از عامه بودن، از سوى عالمان شیعه، توثیق شده باشند، یا حدیثى که بعض راویان آن چنین و بعض دیگر، امامى و عادل یا ممدوح باشند.
[1] در حقیقت راویان چنین حدیثى در حوزه اخلاق عارى از عیب و نقصاند، اما در حوزه عقیده دچار فسادند.
حدیث موثّق، حدیث قوى نیز نامیده شده است.
[2]در اینکه خبر موثّق مطلقاً حجّت است، یا در صورت عمل مشهور به مفاد آن دارای حجّیّت است و در غیر آن صورت حجّت نیست، میان عالمان حدیث، اختلاف نظر وجود دارد.
[3] عقیده غالب بر آن است که حدیث موثّق مورد پذیرش قرار گیرد، اما این پذیرش نیز به صورت مطلق نیست، بلکه مشروط به شرایطی است؛ مانند عدم مخالفت با
آیات و روایات صحیح.
[1]. کجورى شیرازى، محمدمهدى، الفوائد الرجالیة، ص 187، قم، دار الحدیث، چاپ اول، 1424ق؛ حافظیان، ابو الفضل، رسائل فی درایة الحدیث، ج 1، ص 400، قم، دار الحدیث، چاپ دوم، 1384ش.
[3]. شهید ثانى، زین الدین بن علی بن احمد، البدایة فی علم الدرایة، ص 23 – 24، قم، محلاتی، 1421ق.
اسلام تسکت...
ما را در سایت اسلام تسکت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان islamtext بازدید : 267 تاريخ : سه شنبه 19 مرداد 1395 ساعت: 12:55