اگرچه در قرآن کریم به صدا خوش داود نبی(ع) و نیز همزبانشدن کوهها و پرندگان با او اشاره شده است،
[1] اما از آلات موسیقی در این نیایش، سخن به میان نیامده است. در منابع شیعی نیز چنین ادعایی وجود ندارد و شاید این اشتباه از آنجا سرچشمه گرفته که کتاب داود نبی(ع) «مزامیر» نام دارد
[2] و «مزمار» معنای مشترکی دارد که هم به معنای یکی از آلات لهو است و هم به معنای صدای خوش
[3] و داود نبی(ع) به دلیل صدای خوش او، کتابش به نام «مزامیر» شناخته شده
[4] که دارای دعاها و مناجاتهای دلنشین بوده است.
[5] در همین راستا، برخی از ائمه اطهار(ع) نیز دارای صدای خوشی بوده و صدای آنان - بدون آنکه همراه با آلات موسیقی باشد - به مزامیر داود(ع) تشبیه شده است.
در روایتی میخوانیم: « امام باقر(ع) وقتى در محراب عبادت، قرآن میخواند پرندهها و حیوانات وحشی به صداى خوش او گوش فرا میدادند؛ زیرا آنحضرت همچون مزامیر داود میخواند».
[6]
[2]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 478، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[3]. ر. ک: ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 4، ص 327، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق؛ جزری، ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج 2، ص 312، قم، اسماعیلیان، چاپ اول، 1367ش.
[4]. النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج 2، ص 312؛
[5]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 8، ص 794، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[6]. ابن حمزه طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، ص 165، قم، انصاریان، چاپ سوم، 1419ق.
اسلام تسکت...
ما را در سایت اسلام تسکت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان islamtext بازدید : 171 تاريخ : يکشنبه 27 تير 1395 ساعت: 22:28