گاه تصوّر میشود که مفهوم غیبت
[1] و همچنین روایاتى که درباره غیبت وارد شده ناظر به افراد زنده است و مردگان را شامل نمیشود، و غیبت کردن پشت سر مرده اشکالى ندارد، ولى این اشتباه بزرگى است؛ زیرا طبق روایات؛ احترام مرده مسلمان همچون احترام زنده او است.
[2]بلکه میتوان گفت؛ غیبت مرده از جهاتى زشتتر و ناپسندتر است؛ زیرا زندگان ممکن است روزى غیبت را بشنوند و به دفاع از خود برخیزند، ولى مرده هرگز قادر به دفاع از خود نیست، به علاوه؛ شخص غیبت کننده ممکن است افراد زنده را ببیند و از آنها حلیّت بطلبد ولى در مورد مردگان این مطلب هرگز صدق نمیکند.
[3]بنابر این، سخن گفتن به بدی، پشت سر مردگان، مورد تأیید اسلام نمیباشد و گناه است. وقتی ما در نماز میت با آنکه شاید بدیهایی را هم از مرده بدانیم، میگوییم: «لا نعلم منه الا خیرا» (جز خیر از او نمیدانیم).
[4] از اینرو؛ سزاوار نیست بعد از این سخن در نماز میت، سر سخن از بدیهای انسان مرده باز شود.
[2]. «إِنَّ حُرْمَةَ الْمَیِّتِ کَحُرْمَةِ الْحَی»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 7، ص 228، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[3]. مکارم شیرازى، ناصر، اخلاق در قرآن، ج 3، ص 133، قم، مدرسه الامام على بن ابیطالب(ع)، چاپ اول، 1377ش.
- - , .
اسلام تسکت...
ما را در سایت اسلام تسکت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان islamtext بازدید : 173 تاريخ : پنجشنبه 13 اسفند 1394 ساعت: 10:39