اسلام تسکت

1. اقتصاد به معنای کارآفرینی و ایجاد ثروت نه تنها مورد نکوهش نبوده، بلکه بدان توصیه شده است. و برخی از امامان(ع) نیز بدین امر اقدام کرده‌اند و در طول تاریخ عالمانی را می‌بینیم که با فعالیتهای اقتصادی خود، از قدرت مالی خوبی نیز برخوردار بودند. [1] اما این‌که سیره برخی علما این‌گونه نبوده، شاید از باب اهم و مهم بوده؛ چون می‌پنداشتند که درگیرشدن با امور اقتصادی، آنان را از تعلیم و تعلم باز می‌دارد و ,بیشتر,دانشمندان,اقتصاد,چندان,توجّهی,نداشته,ندارند؟,اقتصاد,داشتن,فراوان,نیست؟ ...ادامه مطلب

هر کدام از امامان معصوم(ع) با القاب و صفات پسندیده متعددی شناخته می‌شوند که هر صفتی دلالت بر نوعی ویژگی می‌کند، اما با توجه به خصوصیات شخصیتی امامان معصوم و سرآمد بودن آنها در تمام خصوصیات مثبت، نمی‌توان شخصیت آن حضرات را در صفات محدودی منحصر کرده و آنان را از دیگر صفات مثبت محروم بدانیم، اما می‌توان گفت که برخی از صفات در برخی از ائمه دارای تجلّی بیشتری است.به عبارتی هرکدام از امامان معصوم(ع) دارای تمام صفات خیر بودند و از این لحاظ تفاوتی میان آنان نیست، اما برخی امامان در شرایطی زندگی می‌کردند که صفات مثبت خاصی در آنها ظهور و بروز بیشتری داشت؛ مانند «باقر العلوم» برای امام پنجم(ع) و «رضا» برای امام هشتم و ...از طرفی نمی‌توان ادعا کرد که تمام القاب آن حضرات ناشی از وحی باشد، امّا آنچه از روایات برمی‌آید آن است که برخی از این القاب منشأ وحیانی داشته‌اند؛ مانند لقب «امیر المؤمنین» که خدای تعالی و پیامبر اسلام(ص) به حضرت علی(ع) هدیه دادند.[1] Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

در کتاب «کافی» مرحوم کلینی، بخشی با عنوان «بابُ الاهْتِمامِ بِأُمورِ الْمُسْلمین» آمده است. اولین روایت این باب، نقلی است از امام صادق (ع) از پیامبر اسلام(ص) که فرمودند: «هر کسی که، صبح کند و اهتمامی به امور مسلمانان نداشته باشد، مسلمان نیست».[1]همچنین روایت چهارم این باب از امام صادق(ع) و با تفاوت بسیار اندکی در تعبیر؛ همین معنا را می‌رساند. در روایت پنجم این باب از امام صادق(ع) از پیامبر(ص) نیز همین معنا نقل شده است، جز آن‌که در ادامه آن چنین آمده است: «هر مسلمانی که ندای مسلمانی را بشنود که از او کمک می‌خواهد و پاسخ او را ندهد مسلمان نیست».[2]بنابراین، سه روایت در یک مضمون وارد شده است و در دو مورد، امام صادق(ع) از پیامبر اسلام(ص) چنین مضمونی را نقل کرده‌اند و نشان از آن دارد که اجمالاً می‌توان پی برد، چنین مضمونی از پیامبر(ص) وارد شده است.اینک به بررسی سند هر سه روایت می‌پردازیم.1. «علی بن ابراهیم عن ابیه عن النوفلی عن السکونی عن ابی عبد الله(ع) قال: قال رسول الله(ص)...»؛ علی بن ابراهیم و پدرش ابراهیم بن هاشم از ثقات و مورد اعتماد هستند.[3] نوفلی نیز بنابر تحقیق مورد اعتماد است[4] و سکونی اگر چه از عامه و اهل سنت است اما مورد اعتماد شناخته شده است.[5] بنابراین، این روایت از درجه اعتبار برخوردار و موثّق است.2. «محمد بن یحیی عن احمد بن محمد بن عیسی عن ابن محبوب عن محمد بن القاسم الهاشمی عن ابی عبد الله(ع) ...»؛ محمد بن یحیی العطار از بزرگان و ثقات است.[6] همین‌طور احمد بن محمد بن عیسی و ابن محبوب.[7] تنها محمد بن قاسم هاشمی شناخته شده نیست. بنابراین، این روایت از نظر سندی ضعیف شمرده می‌شود.3. «عَنْهُ عن سَلَمَةَ بن الخطاب عن سلیمان بن سَماعَةَ عن عَمِّهِ عاصم الکوزِیِّ عن ابی عبد الله(ع) انّ النبی(ص)...»؛ضمیر در «عنه» با توجه به روایت قبلی آن، به محمد بن یحیی بر می‌گردد. سلمه بن خطاب را نجاشی تنها در حدیث ضعیف دانسته است،[8] البته نه ضیعف به معنای غیر ثقه. سلیمان بن سماعه ثقه و مورد اعتماد است.[9] عاصم الکوزی نیز ثقه و مورد اعتماد است.[10]نتیجه این‌که؛ با توجه به مجموع اسناد یاد شده، این حدیث دارای اعتبار می‌باشد.Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

ادای شهادتین هنگام مرگ، نشان از ایمان قلبی انسان نسبت به خداوند و پیامبرش دارد؛ به همین دلیل، اگر انسان بدون چنین ایمانی قلبی در آخرین لحظات عمر خویش شهادتین را بر زبان آورد، نشانی از رستگاری او نخواهد بود. اگرچه چنین فردی معمولاً موفق به ادای شهادتین در آن هنگام نخواهد شد.در مقابل، اگر فردی ایمان قلبی به خدا و پیامبر داشته، اما به هر دلیلی – مانند مرگ سریع بر اثر تصادف، انفجار و ... - نتواند شهادتین ‌را در آخرین لحظات زندگی بر زبان جاری کند، از رستگاران خواهد بود. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب