اسلام تسکت

در ارتباط با پرسش باید گفت عبدالله بن مسعود می‌گوید که پیامبر(ص) نوشیدن  نیلوبلاگ مستمر قهوه‌ها را با عبارت «شَارِبُونَ بِالْقَهَوَات» به عنوان یکی از نشانه‌های آخرالزمان بیان فرمود:«پس از من گروهی می‌آیند که غ, ...ادامه مطلب

در منابع حدیثی و تاریخی شیعه معجزات و کرامات[1] زیادی از امام علی(ع) نقل شده است که بررسی سندی و محتوایی همه آنها از حوصله این نوشتار خارج است. ولی باید دانست که در دامنه قدرت الهی تمام ممکنات عقلی قابلیت وقوع دارند، همان‌گونه که عصای چوبین بی,معجزاتی ...ادامه مطلب

عبارت موجود در پرسش، بخشی از یک حدیث طولانی است که مرحوم شیخ صدوق (م 381ق) در کتاب «الخصال»[1] با این سند و متن آورده است: «احمد بن حسن قطّان، از حسن بن علی عسکری، از ابوعبدالله محمد بن زکریا، از جعفر بن محمد بن عماره، از پدرش، از جابر بن یزید,پروردگار,کارسازتر ...ادامه مطلب

مصطفی بن عبدالله کاتب جلبی (یا چَلَبی)، معروف به «حاجی خلیفه»؛[1] دانشمند، تاریخ‌نگار و کتابنامه‌نویس سرشناس تُرک در قرن یازدهم است؛ او در 1017[2] یا 1004ق[3] در قسطنطینیه (استانبول) متولد شد.سبب نامیده شدنش به «کاتب»، اشتغالش به نوشتن دفاتر دولتی، و علت پیدا کردن عنوان «چلبی»، درجه فضل و معلوماتش بود.[4]پدرش ابتدا در «سرای» (دربار) خدمت می‌کرد و سپس وارد فوج سِلَی‌دار (سلاح‌دار) سپاه عثمانی شد. م,حاجی,خلیفه,بود؟,کتاب,«کشف,الظنون»,معتبر,است؟ ...ادامه مطلب

ابتدا باید گفت که در متون اسلامی، «مؤمنان» به افراد مختلفی با درجههای متفاوتی از ایمان اطلاق می‌شود که در برخی عبارات به معنای افرادی می‌باشند که از بالاترین درجه ایمان برخوردار بوده و در عبارات دیگر حتی شامل افرادی می‌شوند که تنها بهره اندکی از ایمان - و شاید تنها ایمان ظاهری - دارند. به هر حال، در, ...ادامه مطلب

«سراج القلوب»، رساله‌ای فارسی است که توسط ابو نصر بن محمد قطان غزنوی به قلم نگارش درآمده است.[1] این کتاب، به بیان داستان‌هایی از ماجرای آفرینش و سرگذشت پادشاهان و پیامبران به طریق سؤال و جواب اختصاص دارد.[2]دوره زندگانی مؤلف سراج القلوب مشخص نیست، تنها بر اساس ویژگی‌های سبکی متن و تأثر احتمالی مؤلف, ...ادامه مطلب

 در حدیثی از امام علی(ع) نقل شده که آن‌حضرت فرمود: «زیادَةُ الشُّکْرِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزیدانِ النِّعَمَ وَ تَفْسَحَانِ فِی الْأَجَل‏»؛[1] شکرگزاری فراوان و صله رحم، نعمت‌ها را زیاد کرده و بر مُهلت زندگی می‌افزایند.هر چند این روایت در میان منابع روایی اولیه شیعه، تنها در کتاب «غرر الحکم» تمیمی آ, ...ادامه مطلب

الف. شرطی که در ضمن عقد مطرح می‌شود، در صورتی صحیح و نافذ است که دارای شرایط زیر باشد:1. جایز باشد؛ یعنی آنچه تعهد به انجامش می‌شود، به لحاظ شرعی امری جایز و مشروع باشد.2. مقدور باشد؛ کسی که آن می‌پذیرد توانایی انجام آن را داشته باشد.3. غرض عقلایى داشته باشد؛ یعنی نزد عقلا ارزشمند و مفید باشد.4. مخالف کتاب و سنّت نباشد؛ مثل اینکه فردی شرط کند، بر خلاف فرزندان، شخصی بیگانه از او ارث برد.5. منافى مقتضاى عقد نباشد؛ مثل اینکه شرط شود مشترى پس از خرید جنس، مالک آنچه به او فروخته شده نشود.6. مجهول و مبهم نباشد؛  مثل اینکه طرفین زمان نامعلومى را در قرارداد شرط کنن, ...ادامه مطلب

در کتاب «کافی» مرحوم کلینی، بخشی با عنوان «بابُ الاهْتِمامِ بِأُمورِ الْمُسْلمین» آمده است. اولین روایت این باب، نقلی است از امام صادق (ع) از پیامبر اسلام(ص) که فرمودند: «هر کسی که، صبح کند و اهتمامی به امور مسلمانان نداشته باشد، مسلمان نیست».[1]همچنین روایت چهارم این باب از امام صادق(ع) و با تفاوت بسیار اندکی در تعبیر؛ همین معنا را می‌رساند. در روایت پنجم این باب از امام صادق(ع) از پیامبر(ص) نیز همین معنا نقل شده است، جز آن‌که در ادامه آن چنین آمده است: «هر مسلمانی که ندای مسلمانی را بشنود که از او کمک می‌خواهد و پاسخ او را ندهد مسلمان نیست».[2]بنابراین، سه روایت در یک مضمون وارد شده است و در دو مورد، امام صادق(ع) از پیامبر اسلام(ص) چنین مضمونی را نقل کرده‌اند و نشان از آن دارد که اجمالاً می‌توان پی برد، چنین مضمونی از پیامبر(ص) وارد شده است.اینک به بررسی سند هر سه روایت می‌پردازیم.1. «علی بن ابراهیم عن ابیه عن النوفلی عن السکونی عن ابی عبد الله(ع) قال: قال رسول الله(ص)...»؛ علی بن ابراهیم و پدرش ابراهیم بن هاشم از ثقات و مورد اعتماد هستند.[3] نوفلی نیز بنابر تحقیق مورد اعتماد است[4] و سکونی اگر چه از عامه و اهل سنت است اما مورد اعتماد شناخته شده است.[5] بنابراین، این روایت از درجه اعتبار برخوردار و موثّق است.2. «محمد بن یحیی عن احمد بن محمد بن عیسی عن ابن محبوب عن محمد بن القاسم الهاشمی عن ابی عبد الله(ع) ...»؛ محمد بن یحیی العطار از بزرگان و ثقات است.[6] همین‌طور احمد بن محمد بن عیسی و ابن محبوب.[7] تنها محمد بن قاسم هاشمی شناخته شده نیست. بنابراین، این روایت از نظر سندی ضعیف شمرده می‌شود.3. «عَنْهُ عن سَلَمَةَ بن الخطاب عن سلیمان بن سَماعَةَ عن عَمِّهِ عاصم الکوزِیِّ عن ابی عبد الله(ع) انّ النبی(ص)...»؛ضمیر در «عنه» با توجه به روایت قبلی آن، به محمد بن یحیی بر می‌گردد. سلمه بن خطاب را نجاشی تنها در حدیث ضعیف دانسته است،[8] البته نه ضیعف به معنای غیر ثقه. سلیمان بن سماعه ثقه و مورد اعتماد است.[9] عاصم الکوزی نیز ثقه و مورد اعتماد است.[10]نتیجه این‌که؛ با توجه به مجموع اسناد یاد شده، این حدیث دارای اعتبار می‌باشد.Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

این حدیث به نحو مرسل در برخی از کتاب‌های حدیثی قرن پنجم از پیامبر اسلام (ص) ذکر شده است، و در منابع حدیثی قدیمی‌تر از آن وجود ندارد.بنابراین، از آن‌جا که این حدیث بدون سند بوده و در منابع معتبر و اصلی حدیثی هم ذکر نشده؛ لذا نمی‌توان به آن اعتماد کرد.گفتنی است؛ با چشم‌پوشی از سند، محتوای این روایت هم به معنای انحصار علم در این دو دانش نیست، بلکه تنها اهمیت آنها را می‌رساند.  This entry passed through the Full-Text RSS service - if this is your content and you're reading it on someone else's site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers., ...ادامه مطلب