اگر ساخت این راهپله منع قانونی نداشته و موجب آزار و ضرر به مردم نباشد، اشکالی ندارد و در هر حال رفت و آمد به مسجد از این درب جایز است.ضمائم:پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):1. اشکال ندارد.2. تابع مقررات مربوطه میباشد.حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):اشکال ندارد.حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):چنانچه ضرری به رفت و آمد عابرین نداشته باشد مانعی دارد.حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):اگر مزاحمتی برای عابرین نداشته باشد، تخریب آن لازم نیست.حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):اگر کوچه ملک شخصی باشد و مالک آن نسبت به وجود این پلهها رضایت ندارد و نیز اگر ملک عمومی است و منع قانونی نسبت به آن وجود داشته باشد یا باعث اذیت و ضرر نسبت به مردم گردد، باید تخریب گردد. در هر حال ورود به مسجد از این درب اشکال ندارد.لینک به سایت استفتائات [1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنهای، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست. , ...ادامه مطلب
در مورد مسجد سهله باید گفت: اگر چه مرسوم است که شیعیان در شب چهارشنبه به آن مسجد میروند، ولی در این زمینه، روایتی صریح در دسترس ما نیست. البته سید ابن طاووس چنین سفارش کردهاند: «چون خواستی به مسجد سهله وارد شوی، بهتر است که بین مغرب و عشای شب چهارشنبه جهت عبادت وارد مسجد شوی؛ زیرا این شب در بین شبهای دیگر با فضیلتتر است».[1] این احتمال قوی وجود دارد که این اندیشمند بزرگ، بافضیلت بودن شب چهارشنبه برای زیارت مسجد سهله را از روایتی استنباط کرده باشد که اکنون در دسترس ما نیست. اما در مورد مسجد جمکران باید گفت، با توجه به انتساب آن به حضرت ولی عصر(عج)، این مسجد شباهتهایی با مسجد سهله داشته و از اینرو مورد توجه شیعیان است. اگرچه این مسجد در طول سال مورد توجه مردم است، اما شبهای چهارشنبه، جمعیت بیشتری برای عبادت به آنجا میآیند که شاید یک دلیلش همان گزارشی باشد که سید بن طاوس در مورد فضیلت شب چهارشنبه بیان کرده است. دلیل دیگری که میتوان در نظر گرفت، گزارشی است که در مورد ساخت مسجد جمکران وجود دارد: دستور امام غایب(عج) به حسن بن مُثله جمکرانی، برای ساختن مسجد مقدس جمکران که در شب سه شنبه هفدهم رمضان سال 393 قمری صادر شد. در ضمن این دستور توصیهای نیز وجود داشت: نکته مهمی وجود دارد: «إنَّ فی قطیع جعفر الکاشانی الرّاعی معزا یجب أن تشتریه فإن أعطاک أهل, ...ادامه مطلب
چنین فردی لازم است، ابتدا از طریق دستاندرکاران مساجد و امامزادههایی که به آنجا رفته بود، در پی تشخیص آن باشد که چیزی که همراهش برده، مربوط به کدامشان است، اما اگر به نتیجهای نرسید، چند نظر از سوی فقها مطرح شده است: برخی[1] معتقدند، در این صورت میتواند آن چیز را به هر کدام از آن اماکن باز گرداند و بعضی[2] تعیین آن را به قرعه سپردهاند. همچنین این نظر نیز مطرح شده[3] که فرد در این زمینه باید متولیان تمام آن اماکن مصالحه کند و در نهایت بعضی[4] نیز گفتهاند، اگر مکانهایی که به آنجا رفت و آمد داشته، محدود است، احتیاط در آن است که معادل آن را به تمام آن مکانها بپردازد.ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[5]حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی): با قرعه تعیین شود.حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): چنانچه با جستجو و سؤال از هیئت امنای مساجد و امامزادهها نتواند مورد را پیدا کند مختار است به هر مسجد یا امامزادهای که احتمال بیشتر میدهد از آن برداشته شود تحویل دهد.حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): در صورتی که موارد محدودی است احتیاط آن است که معادل آن را به تمام آن مکانها بدهند.حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته): باید با متولیان این مکانها مصالحه کند و اگر مقدور نیست یا مفا, ...ادامه مطلب
با توجه به اینکه امروزه، طبقه اوّل مسجدالحرام، حدود 30 سانتی متر از سقف کعبه معظّمه بالاتر است،[1] نظر اکثر مراجع تقلید آن است که افراد ناتوان، لازم است نائب بگیرند تا طواف را در طبقه همکف و در محدوده آن، انجام دهد. برخی فقها علاوه بر گرفتن نایب، انجام طواف توسط خود معذور در طبقه بالا را نیز لازم میدانند. [2] با این حال، گروهی از فقها، طواف از طبقات دوم و سوم را در موارد ضرورت، جایز و کافی دانستهاند. [3]ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[4]حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی): کسى که نتواند در صحن مسجد الحرام طواف کند، و باید طواف را در طبقه دوم انجام دهد، به احتیاط واجب باید چنین شخصى خودش در طبقۀ دوم طواف کند و کسى را هم نایب,ناتوان،,مسجدالحرام، ...ادامه مطلب
خدای متعال در قرآن کریم در ارتباط با یکی از احکام مساجد میفرماید: «ما کانَ لِلْمُشْرِکینَ أَنْ یَعْمُرُوا مَساجِدَ اللَّهِ شاهِدینَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْکُفْرِ أُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ وَ فِی النَّارِ هُمْ خالِدُونَ»؛[1] مشرکان حق ندارند مساجد خدا را آباد کنند، در حالىکه به کفر خویش گواهى, ...ادامه مطلب