اسلام تسکت

متن مرتبط با «عاشورا» در سایت اسلام تسکت نوشته شده است

آیا شایسته است که پدر و پسری زبان در زبان هم بگذارند که امام حسین(ع) و علی اکبر(ع) در روز عاشورا چنین کاری را انجام دادند؟! آیا این کار از روابط زن و شوهری نیست؟!

  • علی اکبر(ع) پس از مدتی جنگیدن پیش پدر خود امام حسین(ع) آمد و گفت: «پدرم! شدّت تشنگى جانم را به لب رسانده...»،[1] در ادامه، برخی از مقتل‌نویسان مانند موفق بن احمد خوارزمی (م 568ق)[2] نقل کرده‌اند که در این هنگام، «امام حسین(ع) زبان حضرت علی اکبر(ع) را در دهان خود گذاشتند». اما این بخش در دیگر منابع مقاتل حسینی نیست. به هر حال؛ با پذیرش چنین چیزی؛ اختصاص این کار به زن و شوهر دلیل شرعی نداشته و زبان در زبان گذاشتن اگر با انگیزه شهوت و اغراض جنسی نباشد، نهایت عطوفت و مهربانی را  می‌رساند و بوسیدن و زبان در کام فرزند جوان مؤمن خود گذاشتن با انگیزه شهوت، حتی نسبت به مؤمنان عادی قابل تصور نیست تا چه رسد به امام معصوم(ع) آن هم در چنین شرایطی! بنابراین، در شرایطی که امام حسین(ع) تمام یارانش به شهادت رسیده و علی اکبر اولین فرد از بنی هاشم بود که پا به صحنه نبرد گذاشت، چنین زبان در زبان گذاشتنی، نشانگر شدت محبت امام حسین(ع) به فرزندش بوده و حضرتشان با این کار عاطفی و گذاشتن زبان خشک در دهان خشک فرزندش، بر تشنگی او مرهم گذاشته و با او ابراز همدلی و همدردی کرد. ,بگذارند ...ادامه مطلب

  • آیا در روز عاشورا، سپاهیان امام حسین(ع) و لشکر عمر بن سعد، نماز ظهر را به جماعت خواندند؟

  • در روز عاشورا، امام حسین(ع) و افراد بازمانده از یارانش، نماز ظهر خود را به جماعت به صورت نماز خوف[1] ادا کردند.[2]بنابر تحقیق و جست‌وجو در منابع معتبر، گزارشی درباره اینکه لشکر عمر بن سعد در روز عاشورا نماز ظهرشان را چگونه خواندند نیافتیم، گرچه گزارشی درباره خواندن نماز صبح همان روز وجود دارد.[3],عاشورا،,سپاهیان,حسینع,جماعت,خواندند؟ ...ادامه مطلب

  • آیا بعد از پایان نبرد عاشورا تا زمان آزادی از اسارت، زنان و کودکان دائماً در معرض تازیانه و سیلی دشمن بودند؟ به ویژه هنگامی که کودکان نام پدرشان را می‌بردند؟!

  • 1776 گوناگون 1393/07/03 شخص به دلیل تخلف از قوانین مربوطه مرتکب معصیت شده است و نسبت به آب مصرفی ضامن است ولی استفاده از سبزیجات مورد نظر اشکال ندارد. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1] حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله ... Let's block ads! بخوانید,آیا بعد از غذا آب بخوریم,آیا بعد از عمل واریکوسل,آیا بعد از,آیا بعد از باردار میشویم,آیا بعد از سقط,آیا بعد از مرگ گوش میشنود ...ادامه مطلب

  • آیا گفتن «بسم‌ الله الرّحمن الرّحیم»‌ در آغاز ادعیه و زیاراتی چون زیارت عاشورا، نوعی دخل و تصرف در آنها نیست؟

  • اگر گفتن «بسم الله» به قصد ورود و نقل در زیارت یا دعا نباشد، اشکالی ندارد، حتی با توجه به برخی روایات، که در شروع هر کاری ذکر نام خدا را سفارش می‌کنند،[1] می‌توان چنین عملی را دارای پاداش دانست. [1]. «کُلُ‏ أَمْرٍ ذِی‏ بَالٍ‏ لَمْ یُذْکَرْ بِسْمِ اللَّهِ فِیهِ فَهُوَ أَبْتَر»؛ حسن بن على (ع)، امام عسکری، التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکری، ص 25، مدرسة الإمام المهدی عجل الله تعالى فرجه الشریف، قم، چاپ اول، 1409 ق. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

  • آیا یهودیان و مسیحیان در ایجاد حادثه عاشورا و شهادت امام حسین(ع) نقش داشتند؟

  • در این زمینه باید گفت که یهودیان در آن هنگام جایگاهی بسیار منفی در جامعه اسلامی داشته و حتی حاکمان جور نیز در ارتباط با آنها محتاط بودند و در همین راستا گزارشی وجود ندارد که به نقش یهودیان در واقعه کربلا بپردازد، اما گزارشهایی وجود دارد که مشاوری مسیحی در برخی تصمیم‌گیری‌های یزید نقش داشته است. برای نمونه؛ یزید پس از مرگ معاویه قصد داشت عبیدالله بن زیاد را از حکومت بصره بردارد؛ ولی گویا اوضاع وخیم سیاسی بصره و کوفه اجازه این کار را به او نداد. با آغاز قیام امام حسین(ع) و اعزام مسلم بن عقیل به کوفه، عبیدالله که سابقه خشونت وی و پدرش در سرکوب شورش‌ها و جنبش‌ها مشهور بود، در سال 60ق با حفظ سمت به ولایت کوفه منصوب گشت. گفته‌اند که یزید به پیشنهاد سرجون مسیحی، که از مشاوران یزید بود، دست به این اقدام زده است تا با قیام امام حسین(ع) مقابله کند.[1]البته برخی از این سخن امام حسین(ع) در روز عاشورا که دشمنی مشترک را عامل شعله‌ور کردن جنگ معرفی فرموده‌[2] نتیجه گرفته‌اند که این دشمن مشترک مورد اشاره امام، یهود بوده اما با توجه به قرائن پیرامونی موجود در همان سخن، مشخص می‌شود که منظور امام از دشمن مشترک، یزید و اطرافیان او هستند که دشمن مشترک امام و کوفیانی هستند که اکنون در مقابل حضرتشان صف‌آرایی کرده‌اند. [1]. ر. ک: شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 42، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ‏5،ص 348، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. [2].  مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏45، ص 8 ، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

  • جدیدترین مطالب منتشر شده

    گزیده مطالب

    تبلیغات

    برچسب ها