اسلام تسکت

1. اقتصاد به معنای کارآفرینی و ایجاد ثروت نه تنها مورد نکوهش نبوده، بلکه بدان توصیه شده است. و برخی از امامان(ع) نیز بدین امر اقدام کرده‌اند و در طول تاریخ عالمانی را می‌بینیم که با فعالیتهای اقتصادی خود، از قدرت مالی خوبی نیز برخوردار بودند. [1] اما این‌که سیره برخی علما این‌گونه نبوده، شاید از باب اهم و مهم بوده؛ چون می‌پنداشتند که درگیرشدن با امور اقتصادی، آنان را از تعلیم و تعلم باز می‌دارد و ,بیشتر,دانشمندان,اقتصاد,چندان,توجّهی,نداشته,ندارند؟,اقتصاد,داشتن,فراوان,نیست؟ ...ادامه مطلب

عبدالرّحمن بن مسلم (یا عثمان) بن یسار بن شذوس بن جودرن از فرزندان بزرگمهر بن بختکان،‏ معروف به «ابومسلم خراسانی» در سال 100ق در اصفهان پاى به عرصه وجود نهاد و در کوفه به سن رشد رسید.[1] او در نوزده سالگى به خدمت ابراهیم امام (فرزند محمد بن علی بن عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب‏) درآمد.[2] وى که آثار هوش و زیرکى را در او مى‏دید در احترامش کوشید و بدو پیشنهاد کرد تا نام و کنیه‏اى دیگر برگزیند، و او نام و کنیه «عبدالرحمن» و «ابومسلم» را بر خود نهاد.[3]گزارش شده است که نام پدر او پیش از آن‌که اسلام بیاورد، «بنداذ هرمز» و نام خودش «بهزادان» بود.[4]ابومسلم در سال 137ق، و در زمان خلافت منصور دوانقی(دوا,ابو,مسلم,خراسانی,بود؟,امام,صادقع,امام,رضاع,درباره,قیام,دیدگاهی,داشتند؟ ...ادامه مطلب

طبیعی است که در هر حکومتی، حتی حکومت‌هایی که به ظاهر بر اساس دموکراسی و رأی مردم انتخاب می‌شوند، گروهی هر چند اندک مخالف وجود داشته باشند، و به بهانه‌های مختلف در کار حکومت اخلال ایجاد کنند. در همین راستا بعد از مدت زیادی که امام از رسیدن به جایگاه ظاهریش محروم شده بود، اکثریت مردم که از تبعیض و بی‌, ...ادامه مطلب

1. اعتقاد قوم حضرت ابراهیم(ع) نسبت به بت‌‌ها، با اعتقاد شیعیان، نسبت اولیاء و امامان(ع) کاملاً تفاوت دارد؛ زیرا قوم حضرت ابراهیم(ع)، بت‌‌ها و سنگ‌‌ها را به عنوان خدا و معبود می‌پرستیدند؛[1] اما از نظر شیعیان خدا یکی است و جز او خدایی نیست؛ پیامبران, ...ادامه مطلب

خدای متعال در یکی از آیات قرآن کریم در مورد بنی‌اسرائیل می‌فرماید: «و [نیز به خاطر بیاورید] زمانى را که گفتید: "اى موسى! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا بسنده کنیم! از خدایت بخواه که از آنچه زمین می‌رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، براى ما فراهم سازد." موسى گفت: "آیا غذاى پست‌تر را به‌جاى غذاى بهتر انتخاب می‌کنید؟! [اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان] در شهرى فرود آئید؛ زیرا هر چه خواستید، در آن‌جا براى شما هست." و [مهر] ذلت و نیاز، بر پیشانى آنها زده شد و باز گرفتار خشم خدایى شدند؛ چرا که آنان نسبت به آیات الهى، کفر می‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناه‌کار و متجاوز بودند».[1]در این آیه، خداوند رو به یهودیان معاصر با پیامبر اسلام(ص) نموده و به آنان می‌گوید: (و به یاد آورید زمانی که گفتید ....) و سپس به  گفتارها و کردارهای ناپسند نیاکان آنان می‌پردازد که نسبت به آیات الهى، کفر می‌ورزیدند و پیامبران(ع) را به ناحق می‌کشتند.از این آیه استفاده می‌شود که دلیل گرفتاری آنان به خوارى و ذلت، آن بود که از دستورات خدا سرپیچى کرده، از توحید به , ...ادامه مطلب

در روایات شیعی به این موضوع اشاره‌ای نشده است، اما «ازرقى»(متوفای 250ق) در کتاب «أخبار مکة و ما جاء فیها من الآثار» - که احتمالاً قدیمی‌ترین کتاب در دسترسی است که ویژه اخبار مکه نگاشته شده است- در باب «ما جاء فی ذکر بناء قریش الکعبة فی الجاهلیة» روایاتی را نقل کرده است که: در کعبه تصویرها و تمثال‌هایى وجود داشت؛ از جمله تمثال حضرت عیسى(ع) و مادرش حضرت مریم(س) که عیسی در دامن مادر نشسته بود.[1] وضع کعبه بدین صورت بود تا این‌که سرانجام رسول خدا(ص) در سال فتح مکه؛ یعنى سال هشتم هجرى، به مکه وارد گردیدند و دستور دادند که کلیه بت‌هاى موجود در کعبه منهدم گردد. ر, ...ادامه مطلب

بر اساس نقل برخی منابع حدیثی و تاریخی؛ امام علی(ع) دختری به نام رقیه داشت که با پسر عمویش مسلم بن عقیل ازدواج کرد و از وى این فرزندان متولد شدند: عبد الله، علی و محمّد که عبدالله در کربلا شهید شد.[1]برخی نیز گفته‌اند: رقیه دختر علی(ع) در کودکی از دنیا رفت.[2]به هر حال؛ امام حسین(ع) خواهری به نام رقیه داشت.درباره این‌که خواهرش رقیه، همراه امام حسین(ع) در کربلا بوده یا نه، در منابع روایی به نام ایشان تصریح نشده و تنها به طور عام اشاره شده است که خواهران امام(ع) نیز همراه آن‌حضرت در سفر به مکّه‏ بودند و از آن‌جا به سوی کربلا رهسپار شدند:امام زین العابدین(ع) فرم,آیا عکس امام حسین واقعی است ...ادامه مطلب

در این زمینه باید گفت که یهودیان در آن هنگام جایگاهی بسیار منفی در جامعه اسلامی داشته و حتی حاکمان جور نیز در ارتباط با آنها محتاط بودند و در همین راستا گزارشی وجود ندارد که به نقش یهودیان در واقعه کربلا بپردازد، اما گزارشهایی وجود دارد که مشاوری مسیحی در برخی تصمیم‌گیری‌های یزید نقش داشته است. برای نمونه؛ یزید پس از مرگ معاویه قصد داشت عبیدالله بن زیاد را از حکومت بصره بردارد؛ ولی گویا اوضاع وخیم سیاسی بصره و کوفه اجازه این کار را به او نداد. با آغاز قیام امام حسین(ع) و اعزام مسلم بن عقیل به کوفه، عبیدالله که سابقه خشونت وی و پدرش در سرکوب شورش‌ها و جنبش‌ها مشهور بود، در سال 60ق با حفظ سمت به ولایت کوفه منصوب گشت. گفته‌اند که یزید به پیشنهاد سرجون مسیحی، که از مشاوران یزید بود، دست به این اقدام زده است تا با قیام امام حسین(ع) مقابله کند.[1]البته برخی از این سخن امام حسین(ع) در روز عاشورا که دشمنی مشترک را عامل شعله‌ور کردن جنگ معرفی فرموده‌[2] نتیجه گرفته‌اند که این دشمن مشترک مورد اشاره امام، یهود بوده اما با توجه به قرائن پیرامونی موجود در همان سخن، مشخص می‌شود که منظور امام از دشمن مشترک، یزید و اطرافیان او هستند که دشمن مشترک امام و کوفیانی هستند که اکنون در مقابل حضرتشان صف‌آرایی کرده‌اند. [1]. ر. ک: شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 42، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ‏5،ص 348، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. [2].  مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏45، ص 8 ، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب