سید عبدالله بن نورالدین بن نعمتالله جزایری، در شوشتر به دنیا آمد.[1] سال ولادت او مختلف گزارش شده است: 1104ق،[2] 1112ق[3] و 1114ق.[4] نورالدین که آثار تیزهوشی را در فرزندش عبدالله دید، از سه چهار سالگی به تعلیم او پرداخت,عبدالله,توضیحاتی ...ادامه مطلب
میتوان در یک نگاه، تمام این عبارات را - علیرغم اختلاف ظاهری آنها - به یک معنا دانست؛ زیرا خضر(ع) هیچ وقت معتقد نبوده که خود او به تنهایی و مستقلاً چیزی را خواسته باشد و یا آنکه در جایی در تصمیمگیری شریک خدا بوده و در جای دیگری خدا به تنهایی تصمیمگیری کرده است!اما در عین حال، برخی از مفسران دلایلی برای این اختلاف در تعبیر ذکر کردهاند.در همین راستا، یکی از تفاسیر در تبیین دلیل چنین اختلافی در عبارات موجود در سخنان خضر(ع) میگوید:در سخنان خضر نکته ظریفى وجود دارد که دلیلى بر ادب او در سخن گفتن از پروردگار است؛ چون او در جریان معیوب کردن کشتى که به ظاهر کار ناروایى است، آنرا به خودش نسبت داد، نه به خدا: «فَأَرَدْتُ أَنْ أَعیبَها»[1]. و در جریان قتل آن نوجوان کارى که کرد دو جنبه داشت، یکى کشتن او و دیگرى جایگزینى فرزندى بهتر از او براى پدر و مادرش، در اینجا فعلى که خضر به کار مىبرد «فَأَرَدْنا» است[2]؛ یعنى اراده کردیم و این دو کار را به خودش و خدا نسبت میدهد تا کارى که به ظاهر بد است(کشتن آن نوجوان) را به خودش نسبت دهد و کارى که خوب است(جایگزینى فرزندى بهتر) را به خدا منسوب کند. و در جریان سوم یعنى ساختن آن دیوار، که تمام کار جنبه مثبت داشت، آنرا فقط به خدا نسبت میدهد: «فَأَرادَ رَبُّک».[3]این فرهنگى است که بندگان خاص خدا در مقام صحبت از خدا آنرا رعایت میکنند.[4] [1] . کهف، 79. [2] . کهف، 81. [3] . کهف، 82. [4]. جعفری، یعقوب، کوثر، ج 6، ص 444، قم، هجرت، چاپ اول، 1376ش. Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب